Ξένη Πεζογραφία

Ταξινόμηση κατά:
  • Χορείες Χώρων Περέκ Zωρζ / Perec Georges

    15,00 

    «Το θέμα δεν είναι να επινοήσουμε το χώρο, πόσο μάλλον να τον επαν-επινοήσουμε, αλλά να τον ανακρίνουμε ή, ακόμα πιο απλά, να τον διαβάσουμε∙ γιατί αυτό που αποκαλούμε καθημερινότητα, δεν είναι πρόδηλο, μα αδιαφανές: μια μορφή τυφλότητας, ένας τρόπος αναισθησίας. Από αυτές τις στοιχειώδεις διαπιστώσεις ξεκίνησε να γράφεται το παρόν, ημερολόγιο ενός χωροχρήστη.»

  • Η Πτήση του Ίκαρου Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    17,20 

    Παρίσι, 1896. Ένας συγγραφέας ονόματι Υμπέρ Λυμπέρ ανακαλύπτει σοκαρισμένος ότι ο Ίκαρος, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματός του, έχει εξαφανιστεί και προσλαμβάνει τον ντετέκτιβ Μορκόλ για να τον βρει, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο του. Έχοντας δραπετεύσει από τις σελίδες του χειρογράφου, ο Ίκαρος περιπλανιέται στο Μονπαρνάς, όπου μαθαίνει να πίνει αψέντι και να φλερτάρει, μπλέκοντας σε σπαρταριστές περιπέτειες και αναπτύσσοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα μέσα μεταφοράς. Σύντομα, το χειρόγραφο θα εγκαταλείψουν δύο ακόμα χαρακτήρες με σκοπό να αναζητήσουν τον Ίκαρο, ο οποίος στο μεταξύ έχει βρει δουλειά σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων.

  • Ζωή Οδηγίες Χρήσεως Μυθιστόρημα(τα) Περέκ Zωρζ / Perec Georges

    27,50 

    Αυτό το πληθωρικό, αστείο και ταυτόχρονα μελαγχολικό μυθιστόρημα αποτελεί μια εκκεντρική, σχεδόν παρανοϊκή απόπειρα να περιγραφούν όλες οι εκφάνσεις της ζωής σε ένα και μόνο βιβλίο. Μια ατέλειωτη διαδοχή ιστοριών, η μία πιο συναρπαστική από την άλλη, μια ανεξάντλητη παρέλαση ευρημάτων και γρίφων, κάνουν απολαυστική την ανάγνωση του έργου αυτού, που ο Ίταλο Καλβίνο έχει χαρακτηρίσει ως «μείζον γεγονός στην Ιστορία της Λογοτεχνίας».

  • Η Ζαζί στο μετρό Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    16,00 

    Η Ζαζί στο μετρό, ένα από τα πιο διασκεδαστικά και συνάμα σύνθετα μυθιστορήματα του Ρεμόν Κενό, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα γαλλικά το 1959 και χαρακτηρίστηκε ευρέως από τους ερευνητές του έργου του ως το «Μανιφέστο των νέο-γαλλικών». Βαθιά επηρεασμένος από τη σύγκρουση μεταξύ δημοτικής και καθαρεύουσας που είχε ανακαλύψει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ελλάδα το 1932, ο Κενό ξεκινά να ασχολείται με τη συγγραφή της Ζαζί ήδη από το 1945, για να μας δώσει, δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, ένα κείμενο όπου η φωνητική γραφή πρωταγωνιστεί. Αναζητώντας τρόπους να αναδημιουργήσει τον γραπτό λόγο, ο συγγραφέας επιδίδεται σε ένα διαρκές παιχνίδι με τη γλώσσα, μέσα από τη χρήση αρχαϊσμών, καθαρεύουσας και νεολογισμών, αλλά και την ανάμειξη του εξεζητημένου ύφους με το λαϊκό και το παραφθαρμένο μέσα στην ίδια πρόταση. Οι περιπέτειες της μικρής Ζαζί, που καταφτάνει από τη γαλλική επαρχία στο Παρίσι της δεκαετίας του 1950 για να περάσει ένα Σαββατοκύριακο με τον θείο της, χάρισαν στον Κενό τον τίτλο του «εφευρέτη μιας νέας γλώσσας» στην οποία η σύνταξη ακολουθεί τη ροή του προφορικού λόγου και η θεατρικότητα κυριαρχεί. Έξι δεκαετίες μετά την πρώτη κυκλοφορία του στα γαλλικά, το πιο δημοφιλές έργο του Γάλλου συγγραφέα κατορθώνει να διατηρεί αναλλοίωτο το χιούμορ και την πρωτοτυπία του.

  • Παρατεταμένος χρόνος Μπεσσερί Μαϋλίς / Besserie Maylis

    Εξαντλημένο

    Στην οδό Ρεμύ-Ντυμονσέλ, στο 14ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού, βρίσκεται ένα λευκό κτίριο – ένας οίκος ευγηρίας που ονομάζεται Tiers-Temps. Στο κέντρο της αυλής, ένα μοναχικό δέντρο. Ανάμεσα στους ενοίκους, ένας ψηλόλιγνος άντρας με πρόσωπο σκυθρωπό και μάτια διαπεραστικά, παίζει με τις αναμνήσεις του –στο Φόξροκ της παιδικής του ηλικίας, στο Δουβλίνο των νεανικών του χρόνων, στο κατεστραμμένο από τους βομβαρδισμούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Σαιντ-Λο, στην εξοχική του κατοικία στο Υσσύ–, ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο γλώσσες, τα αγγλικά της Ιρλανδίας του και τα γαλλικά της λογοτεχνικής του εξορίας. Αυτός ο ηλικιωμένος κύριος ονομάζεται Σάμιουελ Μπέκετ.

     

    Μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις του ίδιου του συγγραφέα, αλλά και τις αναφορές του νοσηλευτικού προσωπικού του Tiers-Temps, το μυθιστόρημα της Μαϋλίς Μπεσσερί αποκαλύπτει έναν Μπέκετ συναρπαστικό ο οποίος, περιμένοντας το τέλος του, γίνεται κατά κάποιον τρόπο ένας από τους χαρακτήρες του έργου του. Παράλληλα με την καθημερινότητά του στο Tiers-Temps, όπου όντως διέμεινε ο Μπέκετ για μερικούς μήνες, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, το 1989, παρακολουθούμε να παρελαύνουν πρόσωπα και γεγονότα που σφράγισαν την ύπαρξή του. Η συγκίνηση του αναγνώστη κορυφώνεται, καθώς το μυθιστόρημα συνοδεύει τον μεγάλο Ιρλανδό προς την έσχατη σιωπή του.

  • Ασκήσεις Ύφους Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    Εξαντλημένο

    Με πόσους τρόπους μπορεί να περιγραφεί ένα ασήμαντο επεισόδιο, από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, στην καθημερινή μας ζωή; Με 99, απαντά ο Ραιημόν Κενώ. Οι Ασκήσεις ύφους, ένα από τα πιο διασκεδαστικά και πρωτότυπα βιβλία, αποτελούνται από 99 παραλλαγές του ίδιου επεισοδίου, από τις οποίες σημειώνουμε ενδεικτικά: τη φιλοσοφική, την παραλλαγή σε δεκαπεντασύλλαβο, τη μάγκικη, τη σημειολογική και την (εντελώς) αναπάντεχη, με την οποία κλείνει το ξεκαρδιστικό αυτό βιβλίο των εκπλήξεων.

  • O Mαλόν Πεθαίνει Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    14,00 

    Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας του Μπέκετ κεντρικός ήρωας είναι ο Μαλόν, ο οποίος ενδέχεται να είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Μολλόυ, κάτι που μένει αδιευκρίνιστο από το συγγραφέα. Ο χαρακτήρας αυτός απευθύνει στον αναγνώστη τους συλλογισμούς του, κατά τη διάρκεια της αναμονής του θανάτου του.

  • Μολλόυ Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    Εξαντλημένο

    Το πρώτο μέρος της καυστικής και ταυτόχρονα απολαυστικής τριλογίας του Σάμουελ Μπέκετ, μας συστήνει τον Μολλόυ, που αποδρά από τη φυλακή όπου βρίσκεται και ξεκινά μια διαδρομή σε αναζήτηση της μητέρας του. Αργότερα, μη κατονομασμένες αρχές, αναθέτουν σε έναν άλλο χαρακτήρα, τον Ζακ Μοράν, να αναζητήσει το δραπέτη Μολλόυ.

  • Ο Ακατονόμαστος Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    14,70 

    Ο μονόλογος ενός ανώνυμου ακινητοποιημένου όντος (πιθανόν χωρίς χέρια και πόδια), ένα μείγμα αναμνήσεων και υπαρξιακών ερωτημάτων. Το έργο δεν έχει συμπαγή πλοκή και σκηνικό, ενώ παραμένει αδιευκρίνιστο, αν οι άλλοι χαρακτήρες που αναφέρονται είναι υπαρκτά πρόσωπα ή πλευρές του αφηγητή. Το τρίτο μέρος της τριλογίας του Μπέκετ που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του μοντερνισμού στη λογοτεχνία.

  • Ένας άνθρωπος που κοιμάται Περέκ Zωρζ / Perec Georges

    13,00 

    O τίτλος του βιβλίου κλείνει με νόημα το μάτι στον Προυστ: «Ένας άνθρωπος που κοιμάται κρατά σε κύκλο ολόγυρά του το νήμα που δένει τις ώρες, την τάξη που ακολουθούν τα χρόνια και οι κόσμοι». Και λειτουργεί παραπλανητικά, διαβρωτικά, όπως διαπιστώνει στη συνέχεια ο αναγνώστης: ενώ στον Προυστ ο ύπνος αναδιπλώνει αλλεπάλληλες αναμνήσεις κι εκτείνεται στη διάρκεια του παρελθόντος, στον Περέκ κυριαρχεί η λευκότητα της ακυρωμένης σελίδας, όπου δεν εγγράφεται καμία ανάμνηση, κανένα ίχνος του παρελθόντος, καμία επιθυμία• ο άνθρωπος που κοιμάται ζει (σχεδόν δίχως να το «βιώνει») μέσα σ’ ένα εμμονικό, ξεκούρδιστο, παραλυτικό παρόν, δίχως ιστορία πίσω του, δίχως εκπλήξεις, σε καθεστώς αδιαφορίας, αδράνειας, ουδετερότητας.

  • Μέρφυ Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    Εξαντλημένο

    Ο Μέρφυ είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Μπέκετ· δημοσιεύτηκε στην Αγγλία το 1938, ύστερα από δεκάδες απορρίψεις. Σε πρώτο επίπεδο, ο Μέρφυ είναι η ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που έζησαν στο Δουβλίνο και το Λονδίνο, από τον Φεβρουάριο ως τον Οκτώβριο του 1935, και οι οποίοι σχηματίζουν ένα «κλειστό κύκλωμα» όπου ο Α είναι ερωτευμένος με τη Β, ενώ η Β, με τη σειρά της, προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του Γ, που ενδιαφέρεται για τη Δ. Η πορεία, όπως και η κατάληξη, όλων αυτών των προσώπων είναι προκαθορισμένη. Σε δεύτερο επίπεδο, είναι ένα κείμενο πολυπρισματικό και δύσβατο, γεμάτο «παρανοϊκά καθέκαστα» που δυσχεραίνουν το έργο της ερμηνείας.

  • Έλις Άιλαντ Περέκ Zωρζ / Perec Georges

    9,00 

    To 1978, ένα χρόνο δηλαδή μετά την έκδοση και τη βράβευση του Ζωή oδηγίες xρήσεως, ο Ζορζ Περέκ θα ταξιδέψει δύο φορές στη Νέα Υόρκη για τις ανάγκες της τεκμηρίωσης και των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ για τη μετανάστευση στην Αμερική. Τι τον φέρνει στην Αμερική; Πώς εντάσσεται αυτό το πολύτροπο κείμενο, που διασχίζει τα είδη, στην ουλιπιανή δημιουργία του; Πώς, τελικά, ο γάλλος συγγραφέας, ενώ ξεκινά να μιλήσει για τη μετανάστευση στην Αμερική, μιλάει για πρώτη φορά ανοικτά για τη δική του εβραϊκότητα, μόνο και μόνο για να την υπερβεί; Είναι φανερό ότι ο Περέκ αντικρίζει το προσωπικό πεπρωμένο του στη μοίρα των μεταναστών και επαναλαμβάνει τις προσωπικές του εμμονές (την απουσία προσωπικής ιστορίας, τον κλονισμό από τη μεγάλη Ιστορία, την ιδιότυπη εβραϊκότητά του).

    Το βιβλίο Έλις Άιλαντ, πέρα από ένα χρονικό ή και ημερολόγιο αυτών των γυρισμάτων, εντάσσεται με συνέπεια στο πολύμορφο έργο ενός πολύμορφου δημιουργού, που δεν έπαψε στο μάκρος μιας ζωής να αυτοβιογραφείται με κάθε τρόπο και σε όλα τα πρόσωπα.