Νέες Εκδόσεις

  • Χορείες Χώρων Περέκ Zωρζ / Perec Georges

    15,00 

    «Το θέμα δεν είναι να επινοήσουμε το χώρο, πόσο μάλλον να τον επαν-επινοήσουμε, αλλά να τον ανακρίνουμε ή, ακόμα πιο απλά, να τον διαβάσουμε∙ γιατί αυτό που αποκαλούμε καθημερινότητα, δεν είναι πρόδηλο, μα αδιαφανές: μια μορφή τυφλότητας, ένας τρόπος αναισθησίας. Από αυτές τις στοιχειώδεις διαπιστώσεις ξεκίνησε να γράφεται το παρόν, ημερολόγιο ενός χωροχρήστη.»

  • Η Πτήση του Ίκαρου Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    17,20 

    Παρίσι, 1896. Ένας συγγραφέας ονόματι Υμπέρ Λυμπέρ ανακαλύπτει σοκαρισμένος ότι ο Ίκαρος, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματός του, έχει εξαφανιστεί και προσλαμβάνει τον ντετέκτιβ Μορκόλ για να τον βρει, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο του. Έχοντας δραπετεύσει από τις σελίδες του χειρογράφου, ο Ίκαρος περιπλανιέται στο Μονπαρνάς, όπου μαθαίνει να πίνει αψέντι και να φλερτάρει, μπλέκοντας σε σπαρταριστές περιπέτειες και αναπτύσσοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα μέσα μεταφοράς. Σύντομα, το χειρόγραφο θα εγκαταλείψουν δύο ακόμα χαρακτήρες με σκοπό να αναζητήσουν τον Ίκαρο, ο οποίος στο μεταξύ έχει βρει δουλειά σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων.

  • Γη Μήτηρ Ηλιοπούλου Ιουλίτα

    8,50 

    ΜΑΚΡΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙ

     

    Μακρύ φουστάνι
    Φόρεσες
    Τα σύννεφα
    Γκρίζα κι αραιά στην αρχή
    Κάτασπρο
    Το πυκνό χιόνι
    Πιο ύστερα
    Πήρες
    Ανεβαίνοντας αργά τον ουρανό κι ανυπόδητη
    Έφυγες
    Μα δεν αποχαιρέτισες
    Ποτέ
    Μόνο απ’ τις κόγχες των ματιών σου
    Έσταξε
    Σταγόνα βαθύ κυανό πράσινο
    Το βλέμμα σου
    Στο νωπό χώμα

    Μαμά μου.

  • Το νόημα της Ρωσικής Επανάστασης Λέων Τολστόι / Leon Tolstoi

    11,00 

    Η διαρκής αγωνία του Τολστόι για ένα σωτηριολογικό πρόταγμα το οποίο θα γλίτωνε τον κόσμο από τα δεινά του είναι το επικό στοιχείο που πράγματι μορφοποιεί το ύφος και το ήθος της γραφής του: τον επικό χαρακτήρα του αναρχικού χριστιανικού του οράματος για μιαν ηθική και ριζοσπαστική ζωή προς την έλευση της χάριτος.

  • Καταυλισμός Βέης Γιώργος

    10,50 

    ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ

     

    Κάποια στιγμή το απομεσήμερο

    έγειρα προς τη μεριά των πεύκων

    δεν σε καλοείδα μέσα σε τόση σκόνη

    που είχε σηκώσει ο δαίμονας της επιθυμίας

    αυτός που διψάει όχι για το αίμα

    αλλά για τη δική μας την αλήθεια

    την κρυφή

    που υποψιάζεται όμως

    ότι μπορεί να είναι το ψεύδος

    η απάτη μιας ολόκληρης ζωής.

  • Το σπασμένο είναι πιο ανθεκτικό (Ποιήματα 1970-2022) Πατίλης Γιάννης

    22,50 

    Η παρούσα συγκεντρωτική έκδοση των ποιητικών συλλογών του Γιάννη Πατίλη είναι η τρίτη σε διάστημα πενήντα τριών ετών από το 1970, χρονιά έκδοσης του πρώτου του ποιητικού βιβλίου Ο Μικρός και το Θηρίο. Τριάντα χρόνια μετά την έκδοση της δεύτερης συγκεντρωτικής του (1993), η τρίτη αυτή έκδοση έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό συμπεριλαμβάνοντας και την ικανή σε όγκο ποιητική του δουλειά μετά το 2000. Επίσης, αποκαθιστά την αρχική μορφή των πρώτων του ποιητικών συλλογών, αφού επαναφέρει δεκαέξι ποιήματα που είχαν εξαιρεθεί από τις προηγούμενες συγκεντρωτικές. Μικρές επίσης διορθώσεις έχουν γίνει σε τίτλους, λέξεις, στιχοποίηση και στίξη. Το σώμα των δέκα συλλογών τού τόμου συμπληρώνουν πλούσιες σημειώσεις και ευρετήρια καθώς και το δοκίμιο του ποιητή «Το Σπασμένο είναι πιο Ανθεκτικό | Στίχοι και σκέψεις για την ηλικία των ερειπίων», μια έκθεση, με ποιητικά παραδείγματα, των προσωπικών βιωματικών και ψυχοπνευματικών προϋποθέσεων της ποιητικής εργασίας του.

  • Ζωή Οδηγίες Χρήσεως Μυθιστόρημα(τα) Περέκ Zωρζ / Perec Georges

    27,50 

    Αυτό το πληθωρικό, αστείο και ταυτόχρονα μελαγχολικό μυθιστόρημα αποτελεί μια εκκεντρική, σχεδόν παρανοϊκή απόπειρα να περιγραφούν όλες οι εκφάνσεις της ζωής σε ένα και μόνο βιβλίο. Μια ατέλειωτη διαδοχή ιστοριών, η μία πιο συναρπαστική από την άλλη, μια ανεξάντλητη παρέλαση ευρημάτων και γρίφων, κάνουν απολαυστική την ανάγνωση του έργου αυτού, που ο Ίταλο Καλβίνο έχει χαρακτηρίσει ως «μείζον γεγονός στην Ιστορία της Λογοτεχνίας».

  • Αναμνήσεις Εβδομήντα χρόνια κάτω από τη σημαία της σοσιαλιστικής επανάστασης Στίνας Α.

    26,00 

    Η ιστορία του ελληνικού επαναστατικού κινήματος, γραμμένη από έναν άνθρωπο που έχει ζήσει τους αγώνες και τις ήττες του σε μια περίοδο που σημάδεψε την πορεία της νεότερης Ελλάδας. Μακριά από πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, ο Στίνας, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, αποκαλύπτει πτυχές και γεγονότα άγνωστα, αναλύει το ρόλο που έπαιξε το ΚΚΕ στις κοινωνικές διεκδικήσεις και ξεδιπλώνει το δικό του όραμα για μια σοσιαλιστική κοινωνία ελεύθερη και δημιουργική.

  • Η Ζαζί στο μετρό Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    16,00 

    Η Ζαζί στο μετρό, ένα από τα πιο διασκεδαστικά και συνάμα σύνθετα μυθιστορήματα του Ρεμόν Κενό, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα γαλλικά το 1959 και χαρακτηρίστηκε ευρέως από τους ερευνητές του έργου του ως το «Μανιφέστο των νέο-γαλλικών». Βαθιά επηρεασμένος από τη σύγκρουση μεταξύ δημοτικής και καθαρεύουσας που είχε ανακαλύψει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ελλάδα το 1932, ο Κενό ξεκινά να ασχολείται με τη συγγραφή της Ζαζί ήδη από το 1945, για να μας δώσει, δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, ένα κείμενο όπου η φωνητική γραφή πρωταγωνιστεί. Αναζητώντας τρόπους να αναδημιουργήσει τον γραπτό λόγο, ο συγγραφέας επιδίδεται σε ένα διαρκές παιχνίδι με τη γλώσσα, μέσα από τη χρήση αρχαϊσμών, καθαρεύουσας και νεολογισμών, αλλά και την ανάμειξη του εξεζητημένου ύφους με το λαϊκό και το παραφθαρμένο μέσα στην ίδια πρόταση. Οι περιπέτειες της μικρής Ζαζί, που καταφτάνει από τη γαλλική επαρχία στο Παρίσι της δεκαετίας του 1950 για να περάσει ένα Σαββατοκύριακο με τον θείο της, χάρισαν στον Κενό τον τίτλο του «εφευρέτη μιας νέας γλώσσας» στην οποία η σύνταξη ακολουθεί τη ροή του προφορικού λόγου και η θεατρικότητα κυριαρχεί. Έξι δεκαετίες μετά την πρώτη κυκλοφορία του στα γαλλικά, το πιο δημοφιλές έργο του Γάλλου συγγραφέα κατορθώνει να διατηρεί αναλλοίωτο το χιούμορ και την πρωτοτυπία του.

  • Το καμπαρέ των λέξεων Βίζνιεκ Ματέι / Vişniec Matei

    14,00 

    Υπερρεαλιστική καταγραφή, ποιήματα σε πεζό λόγο, παρωδία, Το Καμπαρέ των λέξεων βάζει στη σκηνή τη γλώσσα: τις λέξεις της καθημερινότητας (ακόμη και τις βωμολοχίες), αλλά και τις λιγότερο συχνές λέξεις ‒ όμως προσοχή, δεν θα βρούμε λέξεις επινοημένες, αυτό δεν χρησιμεύει σε τίποτα, η γλώσσα είναι ήδη τόσο πλούσια. Από τη λέξη ναι έως τη λέξη ποίηση περνώντας από τη λέξη απέναντι, ο αναγνώστης εξερευνά τα σπλάχνα των λέξεων, ανακαλύπτοντας μια ζωή πίσω από καθεμία. Σ’ αυτό το καμπαρέ, οι λέξεις φανερώνονται, μιλάνε για τον εαυτό τους και, έτσι, λένε πολλά γι’ αυτό που είμαστε, εμείς που δεν μπορούμε να στερηθούμε τη γλώσσα, τις λέξεις για να ζούμε και να υπάρχουμε.

  • Ποτέ πια Κουγέας Βασίλης

    11,00 

    Στην όγδοη ποιητική του συλλογή, ο Βασίλης Κουγέας προχωρά ένα βήμα μπροστά τον μοναχικό άνθρωπο, που θεωρεί κριτικά ένα κόσμο που αργοσβήνει, τις αξίες και τα πιστεύω του, αναδεικνύοντας  όσα κατά τη γνώμη του αξίζουν να παραμείνουν στο προσκήνιο. Με συχνά καυστική γλώσσα αρκείται στο ελάχιστο και σημαντικό. Τα σημάδια της απώλειας και της φθοράς επανέρχονται επίμονα μέσα στον χρόνο που διανύεται με ταχύτητα. Με μια σχεδόν μπεκετική γλώσσα ο ποιητής δείχνει τον δρόμο που με ευθύτητα και ειλικρίνεια  επιλέγει. Έξι χρόνια μετά την τελευταία του ποιητική συλλογή Το τρυγόνι δεν ζει πια εδώ & Η ζωή με και χωρίς αγάπη, ο Βασίλης Κουγέας καταθέτει εκ νέου στην ποιητική παραγωγή του τόπου, τη συλλογή με τον τελεσίδικο(;) τίτλο Ποτέ πια, διασκεδάζοντας τη ματαιότητα και το αδιέξοδο.

  • Παρατεταμένος χρόνος Μπεσσερί Μαϋλίς / Besserie Maylis

    Εξαντλημένο

    Στην οδό Ρεμύ-Ντυμονσέλ, στο 14ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού, βρίσκεται ένα λευκό κτίριο – ένας οίκος ευγηρίας που ονομάζεται Tiers-Temps. Στο κέντρο της αυλής, ένα μοναχικό δέντρο. Ανάμεσα στους ενοίκους, ένας ψηλόλιγνος άντρας με πρόσωπο σκυθρωπό και μάτια διαπεραστικά, παίζει με τις αναμνήσεις του –στο Φόξροκ της παιδικής του ηλικίας, στο Δουβλίνο των νεανικών του χρόνων, στο κατεστραμμένο από τους βομβαρδισμούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Σαιντ-Λο, στην εξοχική του κατοικία στο Υσσύ–, ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο γλώσσες, τα αγγλικά της Ιρλανδίας του και τα γαλλικά της λογοτεχνικής του εξορίας. Αυτός ο ηλικιωμένος κύριος ονομάζεται Σάμιουελ Μπέκετ.

     

    Μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις του ίδιου του συγγραφέα, αλλά και τις αναφορές του νοσηλευτικού προσωπικού του Tiers-Temps, το μυθιστόρημα της Μαϋλίς Μπεσσερί αποκαλύπτει έναν Μπέκετ συναρπαστικό ο οποίος, περιμένοντας το τέλος του, γίνεται κατά κάποιον τρόπο ένας από τους χαρακτήρες του έργου του. Παράλληλα με την καθημερινότητά του στο Tiers-Temps, όπου όντως διέμεινε ο Μπέκετ για μερικούς μήνες, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, το 1989, παρακολουθούμε να παρελαύνουν πρόσωπα και γεγονότα που σφράγισαν την ύπαρξή του. Η συγκίνηση του αναγνώστη κορυφώνεται, καθώς το μυθιστόρημα συνοδεύει τον μεγάλο Ιρλανδό προς την έσχατη σιωπή του.

  • Αόρατη Μαρία Δαράκη Ζέφη

    8,50 

    ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ ΜΝΗΜΗ

     

    Ρέει στην ανάμνηση η επιθυμία να

    κυλήσει στο παρελθόν του παρόντος της για κάτι

    που έμεινε αδικαίωτο και ολομόναχο μες στην ονειροπόληση

    Να ράβει να ξεράβει επάνω της το χρόνο

    χλοΐζοντας γεγονότα

     

    ή το υπέργηρο πεπρωμένο σαν

    ένας γέροντας που

    χαϊδεύει την πλάτη ενός γέροντα

     

     

  • Οι φωταψίες του έρωτα Εγγονόπουλος Νίκος

    20,00 

    Σε όλη την πορεία της ζωής του, σε όλες σχεδόν τις ποιητικές συλλογές του, ο Εγγονόπουλος περιλαμβάνει συνήθως και ερωτικά ποιήματα, υπό την ευρεία αλλά και υπό τη στενή έννοια του όρου, τα οποία αθροιζόμενα προσεγγίζουν σε αριθμό κάτι περισσότερο από το ένα τρίτο του συνολικού ποιητικού του έργου. Η ανθολόγηση των ογδόντα ποιημάτων του τόμου αυτού καταδεικνύει ακριβώς το πόσο τον απασχόλησε το ερωτικό στοιχείο, με άμεσο και έμμεσο τρόπο, αλλά και με κάθε δυνατή μορφή που μπορεί να πάρει αυτό, από το ερωτικό ή και σεξουαλικό πάθος μέχρι την αγάπη. Ο Εγγονόπουλος δεν έπαψε ούτε στιγμή να μιλά σε αυτά, τόσο για τον έρωτα –ίσως περισσότερο με τις δυσκολίες και τις αστοχίες του– όσο και για την επιθυμία που γλιστράει στη σκηνή των ποιημάτων του απρόσμενα με τρόπο ρητό και ευθύ, αλλά εξίσου και για την αγάπη που γίνεται κυρίαρχη, καθώς ο ποιητής την τοποθετεί στους στίχους του ως βασικό δρόμο λύτρωσης για τα ανθρώπινα.

  • Το Oulipo και η ευφορία της μετάφρασης Κυριακίδης Αχιλλέας

    5,00 

    Προλαμβάνοντας την εμφάνιση του μινιμαλισμού στη μουσική, αλλά και την πραξικοπηματική ανάρρηση της λογοτεχνικής θεωρίας στο θρόνο του αυτόνομου λόγου, οι συγγραφείς του OuLiPo τίμησαν μέχρις αποθεώσεως την αφοριστική άποψη του Μπόρχες κατά την οποία όλα έχουν ειπωθεί, κι εμείς δεν κάνουμε τίποτ’ άλλο απ’ το να τα επαναλαμβάνουμε, με παραλλαγές. Αυτή ακριβώς η μαγική λέξη («παραλλαγές») δίνει το στίγμα της ουλιπιανής θεώρησης της λογοτεχνίας ως «μετα-λόγου», εξηγεί ώς έναν μεγάλο βαθμό τη θαυμαστή εντέλεια του μπορχεσιανού σύμπαντος και μας επιτρέπει να φτάσουμε στα όρια της παραδοξολογίας, συμπεραίνοντας ότι κάθε ανάγνωση ενός λογοτεχνικού έργου (ακόμα και η επανανάγνωσή του απ’ τον ίδιο τον συγγραφέα του) δεν είναι παρά μια
    παραλλαγή του

  • Ασκήσεις Ύφους Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    Εξαντλημένο

    Με πόσους τρόπους μπορεί να περιγραφεί ένα ασήμαντο επεισόδιο, από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, στην καθημερινή μας ζωή; Με 99, απαντά ο Ραιημόν Κενώ. Οι Ασκήσεις ύφους, ένα από τα πιο διασκεδαστικά και πρωτότυπα βιβλία, αποτελούνται από 99 παραλλαγές του ίδιου επεισοδίου, από τις οποίες σημειώνουμε ενδεικτικά: τη φιλοσοφική, την παραλλαγή σε δεκαπεντασύλλαβο, τη μάγκικη, τη σημειολογική και την (εντελώς) αναπάντεχη, με την οποία κλείνει το ξεκαρδιστικό αυτό βιβλίο των εκπλήξεων.