Πολιτικά - Φιλοσοφικά

Ταξινόμηση κατά:
  • Το νόημα της Ρωσικής Επανάστασης Λέων Τολστόι / Leon Tolstoi

    11,00 

    Η διαρκής αγωνία του Τολστόι για ένα σωτηριολογικό πρόταγμα το οποίο θα γλίτωνε τον κόσμο από τα δεινά του είναι το επικό στοιχείο που πράγματι μορφοποιεί το ύφος και το ήθος της γραφής του: τον επικό χαρακτήρα του αναρχικού χριστιανικού του οράματος για μιαν ηθική και ριζοσπαστική ζωή προς την έλευση της χάριτος.

  • Αναμνήσεις Εβδομήντα χρόνια κάτω από τη σημαία της σοσιαλιστικής επανάστασης Στίνας Α.

    26,00 

    Η ιστορία του ελληνικού επαναστατικού κινήματος, γραμμένη από έναν άνθρωπο που έχει ζήσει τους αγώνες και τις ήττες του σε μια περίοδο που σημάδεψε την πορεία της νεότερης Ελλάδας. Μακριά από πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, ο Στίνας, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, αποκαλύπτει πτυχές και γεγονότα άγνωστα, αναλύει το ρόλο που έπαιξε το ΚΚΕ στις κοινωνικές διεκδικήσεις και ξεδιπλώνει το δικό του όραμα για μια σοσιαλιστική κοινωνία ελεύθερη και δημιουργική.

  • Θεωρία της Θρησκείας Μπατάιγ Ζωρζ / Bataille Georges

    13,80 

    Όσο ο άνθρωπος μετατρέπει τα πάντα, άψυχα και ζωντανά, σε εργαλεία της δικής του ζωής, τόσο φουντώνει μέσα του η λαχτάρα της ένωσης με το περιβάλλον του. Σύμφωνα με τον Μπατάιγ, η θρησκεία συνιστά μια εξισορροπητική αλλά απατηλή απάντηση σε αυτή την αποξένωση, προσφέροντας μια ένωση πρόσκαιρη και αντιφατική προς την «πραγματική τάξη». Ούτε, όμως, και η σημερινή «απουσία του Θεού» έχει λύσει το πρόβλημα, καθώς η λύση δεν μπορεί να έγκειται μόνο στη συνειδητοποίηση της αποξένωσης και του απατηλού χαρακτήρα των όποιων θρησκευτικών απαντήσεων, μα απαιτεί τη ριζική ανατροπή του σκοπού της παραγωγής, την καθημερινή, έμπραχτη αμφισβήτηση του «ωφελιμιστικού» χαρακτήρα της.

  • Ο Πολιτικός του Πλάτωνα Καστοριάδης Κορνήλιος

    22,00 

    Ο Κορνήλιος Καστοριάδης αφιέρωσε το σημαντικότερο τμήμα του σεμιναρίου του το 1985-1986 σε ένα κείμενο λιγότερο γνωστό απ’ ό,τι η «Πολιτεία» ή οι «Νόμοι», στον «Πολιτικό», έναν διάλογο όπου ο Πλάτων θεωρητικοποιεί την ιδεολογική τρομοκρατία και αντιπαραθέτει το ιδεώδες του φιλοσόφου-βασιλέως στα διάφορα υπαρκτά πολιτεύματα. Ο Πλάτων βρήκε στο πρόσωπο του Κορνήλιου Καστοριάδη έναν αντίπαλο του μεγέθους του.

  • Από το 1984 στον Μονοδιάστατο Άνθρωπο Kellner Douglas

    10,00 

    Πώς συνδέεται η αρνητική ουτοπία του Όργουελ με τον μονοδιάστατο άνθρωπο της κριτικής θεωρίας του Μαρκούζε; Ο Όργουελ έγραψε το 1984 έχοντας μπροστά του μια συγκεκριμένη παραμορφωτική κομμουνιστική οργάνωση του κράτους, όπως αυτή εκφράσθηκε μέσα από τις «ενοράσεις» της σταλινικής τρομοκρατίας, και επιπλέον αντιμετωπίζοντας τον μέγιστο φόβο της ενδεχόμενης εξάπλωσής της στον Δυτικό κόσμο. Ο Αμερικανός φιλόσοφος Douglas Kellner φαίνεται να πιστεύει ότι μια διαφορετική και εκ του σύνεγγυς ανάγνωση του 1984 μπορεί να αποκαλύψει χαρακτηριστικά που αφορούν μια ευρύτατη περιοχή κοινωνικής οργάνωσης, η οποία, μολονότι δεν δομείται πάνω στα βιώματα του Όργουελ και της σταλινικής τρομοκρατίας, εντούτοις ανιχνεύεται με διαφορετικές μορφές μέσα στις σύγχρονες βιομηχανικές δομές. Στη μελέτη αυτή, που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1984, ο Kellner επιχειρεί μια διαπόρευση της κριτικής της ιδεολογίας από την ανατομία των ολοκληρωτικών καθεστώτων στις δυστοπικές τους εκφάνσεις στην κριτική θεωρία του καταναλωτικού καπιταλισμού της Σχολής της Φραγκφούρτης.

  • Μεταμοντερνισμός Kellner DouglasBauman ZygmuntRoberts David

    Εξαντλημένο

    Τα κείμενα που παρουσιάζονται στην παρούσα έκδοση προέρχονται από τον 5ο τόμο του Theory Culture & Society, που είναι αφιερωμένος στον μεταμοντερνισμό.

    Το πρώτο εξ αυτών («Ο μεταμοντερνισμός ως κοινωνική θεωρία», του Ντάγκλας Κέλλνερ), γραμμένο στον απόηχο της μεγάλης διαμάχης για τον μεταμοντερνισμό, αποτελεί μια χρήσιμη εισαγωγή στο θέμα. Ο συγγραφέας, μετά από το συνοπτικό πρώτο μέρος τον δοκιμίου του, προχωρεί σε μια μακρά επισκόπηση τον φαινομένου ξεκινώντας από τις γαλλικές εκφάνσεις του (Μπωντριγιάρ, Λυοτάρ) και καταλήγοντας, αφενός, σε μια κριτική της κριτικής που ασκεί ο Χάμπερμας στον μεταμοντερνισμό από τη σκοπιά της Σχολής της Φραγκφούρτης και, αφετέρου, σε μια θετικότερη αντιμετώπιση της μαρξίζουσας ερμηνείας του μεταμοντερνισμού από τον Φρέντρικ Τζαίημσον ως «πολιτιστικής λογικής τον καπιταλισμού».

    Στο δεύτερο δοκίμιο ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν πυροδοτεί με το ερωτηματικό του τίτλου του («Υπάρχει μεταμοντέρνα κοινωνιολογία;») μια σειρά σκέψεων που κατατείνουν στον ακριβέστερο προσδιορισμό της «μετανεωτερικότητας», μέσα στη φούσκα των πληθωριστικών «μετά-», που κατέκλυσαν τον χώρο της θεωρίας μετά την εξαγγελία του (αενάως αναβαλλόμενου) «τέλους της Ιστορίας».

    Το τρίτο δοκίμιο («Πέραν της Προόδου: το Μουσείο και το Μοντάζ», του Νταίηβιντ Ρόμπερτς) έρχεται να αρθρώσει, μέσα από μια διαλεκτική σύζευξη του Μαλρώ και του Μπένγιαμιν, μιαν υπεράσπιση της τέχνης του παρελθόντος  από μίαν απροσδόκητη «μεταμοντέρνα» σκοπιά: «Τώρα πού το φαντασιακό του μέλλοντος μάς προδίδει και η ουτοπία των δυνατών κόσμων έχει μεταβληθεί σε δυστοπικά οράματα φρίκης, η τέχνη του παρελθόντος γίνεται η μόνη διαθέσιμη διάσταση του χρόνου στην οποία μπορούμε να δραπετεύουμε από τη φυλακή του παρόντος».

  • Μάης του ’68: Η Ρωγμή Παράρτημα: Είκοσι χρόνια μετά Καστοριάδης ΚορνήλιοςLefort ClaudeMorin Edgar

    17,00 

    Ο συλλογικός τόμος Μάης του ’68: Η Ρωγμή κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1968, στη Γαλλία. Η συλλογή Είκοσι χρόνια μετά έδινε, το 1988, έναν πρώτο απολογισμό των γεγονότων. Με τις «εν θερμώ» αναλύσεις και τις ερμηνείες των ίδιων συγγραφέων, του Κορνήλιου Καστοριάδη, του Κλοντ Λεφόρ και του Εντγκάρ Μορέν, είκοσι χρόνια μετά, η παρούσα έκδοση παρέχει στον αναγνώστη μια διαρκώς ανανεούμενη θεώρηση του Μάη του ’68, επιτρέποντάς του να εξετάσει αυτή την κομβική στιγμή του 20ου αιώνα.

  • Για μια Κριτική Θεωρία της Λογοτεχνίας Λόβενταλ Λεό / Löwenthal Leo

    10,00 

    Πυρήνας του βιβλίου είναι μια διάλεξη που έδωσε ο Λεό Λόβενταλ το 1981 στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου με τίτλο «Μία ανασκόπηση της κοινωνιολογίας της λογοτεχνίας», όπου ασχολείται με την κριτική θεωρία, τη λογοτεχνία ως τέχνη και ως μαζική κουλτούρα, την κοινωνική ένταξη του ατόμου, την ιστορία των δεινών και των παθών του. Το βιβλίο πλαισιώνεται από εισαγωγή του Jürgen Habermas, μια συζήτηση του Λόβενταλ με τον Helmut Dubiel για το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών της Φρανκφούρτης και βιογραφικά στοιχεία για το συγγραφέα.

  • Πρωτοπορία και Καθημερινότητα (Χάιντεγγερ, Μπένγιαμιν, Λεφέβρ) Osborne Peter

    10,00 

    Το δοκίμιο αυτό είναι μέρος της Πολιτικής του χρόνου, ενός πολυσχιδούς φιλοσοφικού, κοινωνιολογικού αλλά και φιλολογικού έργου του Peter Osborne, σχετικά με τον μοντερνισμό και τα κινήματα της Avant-Garde.  Ο συγγραφέας επιχειρεί να ερμηνεύσει την αντοχή και τη διάρκεια του όρου «μεταμοντέρνο» στη σύγχρονη θεωρία, και υποστηρίζει πως πρέπει να αναζητούμε μια φιλοσοφική ερμηνεία, η οποία θα μας δώσει απαντήσεις στην παραδοξότητα της διερώτησης για ποιο λόγο τόσο διαφορετικοί στοχαστές, όπως ο Μπένγιαμιν, ο Χάιντεγγερ, ο Φουκώ, ο Χάμπερμας κ.ά., τίθενται κάτω από την ομπρέλα του μεταμοντέρνου.

  • Κριτική του Εργαλειακού Λόγου Τέσσερα δοκίμια Χορκχάιμερ Μαξ / Horkheimer Max

    10,00 

    Τα τέσσερα δοκίμια του Χορκχάιμερ που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό –«Ο Σοπενχάουερ σήμερα», «Θεϊσμός και αθεϊσμός», «Οι Γερμανοεβραίοι», «Η σύλληψη του Άιχμαν»– ανήκουν στην όψιμη, «θεολογίζουσα» παραγωγή του. Η επιφυλακτικότητα και ο σκεπτικισμός που προβάλλουν μέσα από αυτά για κάποιες κατακτήσεις της προόδου, διατηρούν την προγνωστική τους αξία ως προς το μέγεθος και το βάθος της εργαλειοποίησης όχι απλώς του Λόγου αλλά των πάντων.

  • Τα Όρια του Φιλελευθερισμού Από τον Καρλ Σμιτ στη Χάννα Άρεντ Strauss LeoArditi BenjaminEmden Christian J.

    12,00 

    Στα δοκίμια αυτού του βιβλίου εξετάζεται η σύγκρουση του πολιτικού και της κουλτούρας, ένα ζήτημα που δεσπόζει στις σύγχρονες διαμάχες γύρω από το φιλελευθερισμό. Ο Leo Strauss στο κείμενό του εξετάζει την έννοια του πολιτικού στον Καρλ Σμιτ, ο Benjamin Arditi ερευνά, επίσης διεξοδικά, αυτό το θέμα, όπως αναπτύσσεται τόσο από τον Σμιτ όσο και από νεότερους στοχαστές. Ο Christian Emden εντοπίζει τους κοινούς τόπους του Σμιτ και της Χάννα Άρεντ κυρίως γύρω από το ζήτημα της κρίσιμης κατάστασης, ή κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Το βιβλίο κλείνει με τη γνωστή κριτική του L. Strauss στον Σμιτ για την Έννοια του πολιτικού.

  • Τέσσερις Ώρες στη Σατίλα Ζενέ Ζαν / Genet Jean

    10,00 

    Τον Σεπτέμβριο του 1982, στο αποκορύφωμα του εμφυλίου πολέμου στον Λίβανο, η παγκόσμια κοινή γνώμη πληροφορείται τις σφαγές που διέπραξαν οι χριστιανοί φαλαγγίτες στη Σάμπρα και στη Σατίλα, τους παλαιστινιακούς καταυλισμούς της Βηρυττού. Ο Ζαν Ζενέ καταφέρνει να επισκεφθεί για λίγες ώρες τους καταυλισμούς την επαύριο της σφαγής και γράφει εν θερμώ ένα από τα σημαντικότερα κείμενά του, ένα ιδιότυπο ρεπορτάζ που συνδυάζει τη δημοσιογραφική μαρτυρία με τις προσωπικές αναμνήσεις, το ντοκουμέντο με το πολιτικό μανιφέστο.